130 dnia wsiadłem w Santiago do samolotu. Widząc wolne miejsce przy oknie z prawej, zapytałem stewarda czy mogę się przesiąść. – Po instruktażu – odpowiedział. Po jakim instruktażu? Ale moment później już wiedziałem. Stał z przodu i gestykulował. Co robić, jak już nie będzie „co robić”? Fajne. Samolot oderwał się bezgłośnie. Najpierw 10, 20 metrów. Potem wyżej i wyżej. Powoli rzeczy stawały się znakami, kreskami, punktami. Lot do Madrytu był krótki. Nowe lotnisko – szkoda gadać. Ul. Gęsto. Ciasno. Gorąco. Różne przygody oczywiście, o tych jak zechcecie przeczytacie w książce.

Czytaj dalej Camino 2015, zdjęcia: dzień 130 Warszawa →

129 dzień od mojego wyjścia z domu to była niedziela. Byłem nadal w Santiago. W Aquariusie spało mi się dobrze, chociaż sąsiedzi zagęścili atmosferę niepranymi skarpetkami. W katedrze usiadłem tym razem z boku, żeby obejrzeć kadzidło, bo to się okazuje większa atrakcja niemal od Jakuba. Prezenty kupiłem poprzedniego dnia. Teraz tylko ściskałem przy sobie, żeby się w czasie tej mszy uświęciły.

Czytaj dalej Camino 2015, zdjęcia: dzień 129 Santiago de Compostela →

128 dzień od przekroczenia progu mojego domu, to była sobota. Wsiadłem rano w autobus do Santiago. Była przesiadka. Moja komórka ostatecznie się poddała. Po przejściach w czasie etapu z Negreira do Olveiroa, padł ekran i pokazywał kolorową mozaikę. Więc… nie ma zdjęć.

Czytaj dalej Camino 2015, zdjęcia: dzień 128 Santiago de Compostela →

Moja pielgrzymka się zakończyła. Właściwie to dwa razy. Pierwszy raz w Santiago. Drugi, gdy doszedłem do Finisterra. Zostałem jednak na jeden dzień, na 127 dzień w Fisterra. Zaparkowałem w węgierskiej alberdze. Poznałem tam Amerykanów: Billa i Jossie. Odwiedziłem słupek z napisem „0 km”. Byłem przy latarni „na końcu świata”. Na koniec poszedłem na plażę. Wszyscy chyba w barach i na zabawie. Słońce zachodziło niemożliwie długo. Ale dla mnie, jak w sam raz. Potem horyzont zrobił się granatowy, chmury pociemniały, pojawiły się gwiazdy i siedziałem tak, na końcu świata, patrząc przed siebie. Następnego dnia miałem wrócić autobusem (już koniec z chodzeniem) do Santiago i tam jeszcze dzień przenocować.

Czytaj dalej Camino 2015, zdjęcia: dzień 127 Finisterra →

Gdzie kończy się pielgrzymka? Gdzie i kiedy? Pewnie wtedy, gdy nie da się już zrobić dalej żadnego kroku. Bo ziemia się kończy, bo to Finis Terrae. Są tacy, co chodzą „w kółko”, ale do mnie to nie trafia. Ten ostatni dzień był dla mnie ciężki, choć jak zwykle piękny. Organizm po czteromiesięcznym marszu dawał dziwne sygnały, że może już dość. Doszedłem wcześnie. Dostałem miejsce w alberdze. Górne łóżko, na którym mnie ulokowano się rozpadało. Na ulicy no tak… spotkałem Staszka. Tego samego, którego poznałem w Almuna i pożegnałem w Santiago. Cudne te spotkania. Kupiliśmy lody i piwo, i poszliśmy na zachód słońca. Ja z komórką, Staszek z lustrzanką. Mógłbym tam tak siedzieć, bez końca… Nie wiem, o co w tym chodzi. Potem powrót, pożegnanie, alberga. Większość poszła ucztować. Samolot miałem za trzy dni. Postanowiłem zostać dzień w Fisterra.

Czytaj dalej Camino 2015, zdjęcia: dzień 126 Finisterra →

Muxia. 125 dzień. 33 km z Olveioa. Jakimś cudem wyschłem po drodze. Przeżyłem. Do Muxii dotarłem bardzo zmęczony. Pogoda zmienna, głównie padało. Wizyta w przepięknym kościółku. Wiatr i deszcz, nie było jak chodzić. Wróciłem. Porozmawiałem sobie w alberdze z dwojgiem Holendrów, którzy przyjechali tu z domu na rowerach. Potem spać, żeby jeszcze jeden, ostatni dzień marszu.

Czytaj dalej Camino 2015, zdjęcia: dzień 125 Muxia →

124 dzień 33km do Olveiroa. Brak zdjęć poza tym kotem, który rano mnie zaczepił w alberdze w Negreira. Wstałem pierwszy, więc byliśmy tylko ja i on, reszta spała. Potem, niewiedząc w co wchodzę, poszedłem w noc i w biały szkwał. Nie da się opowiedzieć, co się działo.

Czytaj dalej Camino 2015, zdjęcia: dzień 124 Olveiroa →