Nie wiem, który to już dzień „przed”. I czy w ogóle będzie „przed”. Rośnie we mnie strach. Strach, przed tym co będzie. Strach przed niepowodzeniem, strach przed tym co się może wydarzyć, przed sytuacjami, w których, wszystko zawiedzie. Przed tym, że organizm zawiedzie. Przed tym, że deszcz a ja szosą, bo nie będzie innego wyjścia.
